Ukryty wróg Twojego malucha – lidokaina

Lidokaina ma szerokie zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym. Jest tania i szybko uśmierza ból. Nic zatem dziwnego, że wykorzystują ją producenci żeli na ząbkowanie dla niemowląt. Czy jednak faktycznie jest to substancja odpowiednia dla najmłodszych?

Lidokaina to lek wykazujący miejscowe działanie znieczulające. Zmniejsza przepuszczalność błony komórkowej, przez co zahamowany zostaje przekaz sygnałów bólowych.

Wykorzystywana jest na potęgę! Leki z jej dodatkiem stosuje się podczas operacji, drobnych zabiegów chirurgicznych i stomatologicznych, jak również badań laryngologicznych. Jej wyprodukowanie generuje bardzo niskie koszty dla koncernów farmaceutycznych. Do tego lidokaina działa szybko (nawet po 30 sekundach od aplikacji) i skutecznie uśmierza ból.

Lidokaina znajduje się w wielu preparatach, jednak jako rodzic najpewniej znajdziesz ją w żelach na bolesne ząbkowanie. Są one dostępne bez recepty i przez wielu polecane jako remedium na dolegliwości związane z wyrzynaniem się pierwszych ząbków. Ich pojawienie się rzeczywiście może być okupione sporym dyskomfortem niemowlęcia. Maluch może być płaczliwy i rozdrażniony. Zdarza się też, że odmawia jedzenia. Nic zatem dziwnego, że rodzic na wszystkie sposoby staram mu się pomóc.

Sposoby na ząbkowanie dla starszych dzieci

Dużą ulgę ząbkującemu dziecku przynosi masaż dziąseł. Zabieg można połączyć z zabawą i powtarzać go kilka razy dziennie. Można też podać maluchowi skórkę od chleba, która złagodzi dyskomfort.

Arbuz i ogórek

Jeszcze przed pierwszymi urodzinami można podać dziecku ogórka, marchewkę i arbuza. Odpowiednio pokrojone, dają się dobrze chwycić w rączkę, a dziecko może z ich pomocą delikatnie masować dziąsła.

Bezpieczeństwo ponad wszystko!

Pamiętajmy, by dając dziecku jedzenie do rączki, nigdy nie zostawiać go samego. Nauka gryzienia zawsze powinna się odbywać pod czujnym okiem osoby dorosłej.

Żele z lidokainą nigdy jednak nie powinny być stosowane jako preparaty pierwszego wyboru. Ostrzega przed nimi Amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA) [1], która w 2014 r. wydała komunikat o poważnych działaniach niepożądanych, które zaobserwowano u małych dzieci po podaniu dwuprocentowego roztworu lidokainy w żelu [2].

Kiedy smarujemy dziąsło dziecka żelem z lidokainą, istnieje ryzyko, że substancja zostanie przeniesiona ze śliną do gardła. W ten sposób znieczulone zostanie nie tylko bolesne miejsce wyrzynania się ząbka, ale i gardło. A to grozi osłabieniem odruchu odkrztuszania i zadławieniem.

Lidokaina ponadto może prowadzić do rozwoju methemoglobinemii [4]. Jest to choroba krwi, w przebiegu której zamiast hemoglobiny powstaje methemoglobina pozbawiona zdolności transportu tlenu.

Przedawkowanie lidokainy jest bardzo niebezpieczne. Niestety, zdarza się, że rodzice nie zapoznają się z ulotką przed zastosowaniem preparatu na ząbkowanie lub sięgają po niego zbyt często.

Jeśli więc zdecydujemy się na podanie żelu z lidokaina, pamiętajmy, aby bezwzględnie pilnować właściwego dawkowania!

Rodzice często szukają informacji na temat ząbkowania, który to proces, choć fizjologicznie jak najbardziej naturalny, potrafi mocno zaniepokoić. By ulżyć dziecku, z polecenia sięgają po żele na ząbkowanie z lidokainą. Niestety, aż 40 proc. przebadanych rodziców nie ma świadomości, że substancja ta może być szkodliwa [3]. Wielu z nich nie wie, że są inne, zdecydowanie bezpieczniejsze, preparaty.

Jednym z nich jest wyrób medyczny Dologel, który został przebadany w testach z udziałem dzieci. W jego składzie znajdziemy wyciągi roślinne o potwierdzonej skuteczności:

rumianek łagodzi i zmniejsza przekrwienie,

kozłek lekarski wykazuje działanie uspakajające,

propolis miejscowo łagodzi ból.

Dologel to preparat, którego skład nie budzi wątpliwości. Nie ma w nim cukru ani sztucznych barwników i konserwantów. Obecne w nim rośliny mają naukowo potwierdzoną skuteczność. Odpowiednia konsystencja umożliwia po aplikacji utrzymanie preparatu na dziąsłach.

Stosowanie wyrobu medycznego Dologel należy połączyć z masowaniem dziąseł. Zabieg ten warto wykonywać kilka razy dziennie, używając specjalnej nakładki na palec lub tetrowej pieluchy.

Ulgę przyniesie też dziecku gryzienie twardej zabawki, np. gryzaka wcześniej schłodzonego w lodówce. Jeśli niemowlę ma już rozszerzaną dietę, można też podać mu chłodny mus owocowy.

Ząbkowanie to proces, który dotyka każdego. Musiało się z nim zmierzyć każde pokolenie rodziców. Do dziś jednak wokół tego tematu funkcjonuje całe mnóstwo mitów.

Psujące się zęby mleczne to problem wielu dzieci. I nieprawdą jest, że kłopot zniknie, gdy zęby wypadną. Kiedy nie leczy się zębów mlecznych, bakterie próchnicowe atakują zawiązki zębów stałych.

Zdarza się, choć stosunkowo rzadko, że dziecko rodzi się z pierwszym ząbkiem. Jeśli jest on ruchomy lub utrudnia karmienie piersią, trzeba go usunąć.

Ząbkowaniu może towarzyszyć podwyższona temperatura, jednak przyczyn gorączki (powyżej 38,5°C) należy szukać gdzie indziej. Wyrzynanie się zęba to stres dla organizmu małego dziecka, który zmniejsza odporność organizmu.

Kiedy ząbkowanie jest dla dziecka bardzo bolesne, warto rozważyć podanie paracetamolu. Lek przeciwbólowy uspokoi maluszka, pozwoli też mu się wyciszyć i spokojnie zasnąć.

Okres ząbkowania bywa trudny zarówno dla dziecka, jak i rodziców. I choć na rynku jest całe mnóstwo preparatów, które mają uśmierzyć ból związany z pojawieniem się pierwszych ząbków, warto wybierać je świadomie. Przy ich zakupie kierujmy się nie tylko rekomendacją innych rodziców i reklamą, ale też najnowszą wiedzą medyczną i wytycznymi światowych ośrodków naukowych.

Bibliografia:

[1] U. S. Food and Drug Administration. (2014). FDA recommends not using lidocaine to treat teething pain and requires new Boxed Warning. Retrieved from (https:
www.fda.gov/drugs/drug-safety-and-availability/fda-drug-safety-communication-fda-recommends-not-using-lidocaine-treat-teething-pain-and-requires

[2] Kotowska M., Ząbkowanie okiem pediatry, czyli jak możemy pomóc maluchowi? (dostęp: https:
www.heel.pl/media/downloadspdf/heelpl/lekarze/viburgel/viburgelprimarypainfulteethingdr_kotowska.pdf

[3] Wybrane aspekty higieny i leczenia dzieci do lat 6 – weryfikacja prawdy i mitów w świadomości rodziców. Raport ilościowy z 19 kwietnia 2022 r. przeprowadzony przez Instytut Badań Pollster

[4] Janus T., Piechocki J., Janus A., Ostra methemoglobinemia – przyczyny, objawy i leczenie, Anestezjologia i Ratownictwo 2015; 9: 327-333

Natura na ratunek obolałym dziąsłom

Ząbkowanie to proces fizjologiczny, który jednak może przebiegać dość boleśnie. Nic zatem dziwnego, że rodzice szukają sposobu na to, by ulżyć swojemu maluszkowi. Z pomocą przychodzi tu natura, która ma do zaoferowania wiele roślin o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym.

Wyciągi roślinne są stosowane w farmacji od dawna. Skuteczność wielu z nich została potwierdzona w badaniach naukowych. Są łatwo dostępne, tanie i dobrze tolerowane przez organizm. Warto je zatem wykorzystać, kiedy nasze dziecko ząbkuje.

Przed pojawieniem się ząbka, maluszek może być bardzo rozdrażniony, płaczliwy i niespokojny. Niekiedy nie chce jeść i ma problemy ze snem. Te objawy nie tylko są męczące dla niemowlęcia, ale też utrudniają rodzinie codzienne funkcjonowanie. Są też źródłem dużego stresu dla opiekunów.

By ulżyć dziecku w bólu, wielu z nas jest w stanie zrobić wiele. Chwytamy się polecanych sposobów na łagodzenie objawów ząbkowania, które jednak mogą być niebezpieczne.

Korale z bursztynu, gryzaki z koralikami lub zawieszki na smoczki z kostkami układającymi się w imię dziecka – to ładnie wyglądające ozdoby, które jednak stwarzają wysokie ryzyko zakrztuszenia.

Lidokaina obecna w preparatach na ząbkowanie może zostać przeniesiona ze śliną do gardła, które zostanie znieczulone. A to grozi osłabieniem odruchu odkrztuszania i zadławieniem.

Prawdą jest, że schłodzone gryzaki przynoszą dziecku ulgę, jednak nigdy nie należy wkładać ich do zamrażalnika. Mogą wówczas podrażnić delikatną skórę dziecka lub uszkodzić śluzówkę jamy ustnej.

Rosnąca świadomość rodziców, każe nam z uwagą przyglądać się składom preparatów na ząbkowanie. Wiele z nich, choć są przeznaczone do stosowania u niemowląt, budzi wątpliwości lekarzy. Tak jest choćby z lidokainą obecną w żelach na ząbkowanie, która gdy zostanie przedawkowana lub połknięta, o co wcale nietrudno, może wywołać szereg działań niepożądanych. Przed ich stosowaniem przestrzega Amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA) [1].

Wielu z nas chce wykorzystywać to, co daje nam natura i co sprawdzało się przez wieki. Mowa o ziołach, z których duża większość została bardzo dobrze przebadana. Do dziś wielu lekarzy poleca niektóre z roślin w łagodzeniu powszechnych dolegliwości, np. aft lub podrażnień w jamie ustnej.

Zioła przyniosą też ulgę w bolesnym ząbkowaniu. Takie działanie wykazuje m.in. rumianek pospolity. W skład jego olejku eterycznego wchodzą chamazulen i bisabolol – związki działające przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo. Rumianek zawiera ponadto flawonoidy, kumaryny, związki śluzowe oraz polisacharydy, które łagodzą podrażnienia i działają antyseptycznie [2]. Roślina wspomaga leczenie stanów zapalanych jamy ustnej.

Uspokajająco zadziała kozłek lekarski. W sposób łagodny wycisza i ułatwia zasypianie. Jest bezpieczny i nie powoduje skutków ubocznych.

W przypadku łagodzenia objawów ząbkowania sprawdzi się też propolis, który działa przeciwzapalnie i przeciwdrobnoustrojowo. Badania wykazują ponadto, że kit pszczeli skutecznie neutralizuje bakterie odpowiedzialne za wywołanie próchnicy [3]. Stosuje się go, by zapobiec powstawaniu płytki nazębnej, jak również do leczenia powstałych już ubytków próchnicowych zębów.

Pamiętajmy jednak, że zioła, choć naturalne, również można przedawkować, co w przypadku dzieci bywa niebezpieczne. Stąd samodzielne przygotowywanie mieszanek nie jest zalecane, zwłaszcza jeśli nie mamy dostępu do dobrej jakości surowca.

Zdecydowanie bezpieczniej w tym przypadku sięgnąć po wyrób medyczny wyprodukowany w warunkach farmaceutycznych, np. Dologel. Jest to preparat, który zawiera kompozycję ziół o sprawdzonym działaniu.

Wyciąg z kozłka lekarskiego, rumianku pospolitego i z propolisu (kitu pszczelego) przyniosą ulgę w procesie ząbkowania: uśmierzą ból, uspokoją i zmniejszą stan zapalny dziąsła. W preparacie Dologel nie towarzyszy im żaden sztuczny barwnik ani konserwant, stąd jest to preparat bezpieczny dla niemowląt.

Dologel przyda się również i innym domownikom, np. w przypadku podrażnień lub ran spowodowanych narzędziami stomatologicznymi lub wywołanymi spożyciem niektórych pokarmów. Warto go więc mieć w apteczce.

Ząbkowanie a wizyta u pediatry

Na temat wyrzynania się zębów mlecznych warto porozmawiać z pediatrą, który uspokoi rodzica oraz podpowie, jak łagodzić objawy ząbkowania.

Choroba a ząbkowanie

Ząbkowanie to stres dla młodego organizmu. Pojawia się też w czasie, gdy słabnie wrodzona odporność, stąd nierzadko zbiega się z pierwszymi infekcjami dziecka.

Czy to ząbki?

Wysoka gorączką, katar i kaszel to objawy, które w przypadku niemowląt zawsze powinny być skonsultowane z pediatrą. Zdaniem lekarzy rzadko mają bezpośredni związek z ząbkowaniem.

Naturalnych rozwiązań, które przyniosą ulgę podczas bolesnego ząbkowania, szuka aż 76 proc. respondentów przepytanych w badaniu POLLSTER [4]. To pozwala wywnioskować, że ufamy temu co naturalne i sprawdzone przez nasze babcie.

Dologel jest współczesną odpowiedzią na bolesne ząbkowanie, którego działanie opiera się na skuteczności ziół. Ale sam preparat nie wystarczy. Trzeba go połączyć z odpowiednio przeprowadzonym masażem dziąseł. Możemy do niego wykorzystać specjalną nakładkę na palec lub pieluszkę. Bez wzglądu na to, czego będziemy używać, trzeba pamiętać o dokładnym umyciu rąk.

Ulgę przyniesie też gryzienie, np. silikonowej zabawki lub pokrojonego w słupki jedzenia, np. ogórka lub skórki chleba.

W czasie ząbkowania warto też zachować spokój. Wyrzynające się ząbki to dla małego organizmu duży stres.

Bibliografia:

[1] U. S. Food and Drug Administration. (2014). FDA recommends not using lidocaine to treat teething pain and requires new Boxed Warning. Retrieved from (https:
www.fda.gov/drugs/drug-safety-and-availability/fda-drug-safety-communication-fda-recommends-not-using-lidocaine-treat-teething-pain-and-requires

[2] Jałoza D., Kamińska-Jałoza M., Fitoterapia stanów zapalnych błony śluzowej jamy ustnej, Herbalism nr 1(1)/2015, 76-83

[3] Kędzia B., Propolis w leczeniu próchnicy zębów, Postępy Fitoterapii 2/2011, 113-121

[4] Wybrane aspekty higieny i leczenia dzieci do lat 6 – weryfikacja prawdy i mitów w świadomości rodziców. Raport ilościowy z 19 kwietnia 2022 r. przeprowadzony przez Instytut Badań Pollster

Skuteczny preparat na wszy, czyli jaki?

Wszawica to nadal problem aktualny, choć uważany za krępujący. Wielu z nas nadal utożsamia go z brakiem higieny. A tymczasem to choroba stosunkowo często spotykana, zwłaszcza wśród dzieci. Jak skutecznie wyeliminować wszy? I jaki preparat wybrać? Podpowiadamy.

Wszawica skóry owłosionej głowy (pediculosis capitis) to choroba pasożytnicza, która towarzyszy ludziom od stuleci [1,2]. Może dotknąć osobę w każdym wieku, jednak najczęściej rozpoznawana jest u dzieci uczęszczających do przedszkoli i szkół.

Dorosłą wesz stosunkowo łatwo zauważyć. Wielkością przypomina ziarno sezamu, ma kolor szarawo-biały [3]. Samica może dziennie złożyć 10 jaj, które za pomocą kleistej substancji mocno przyczepiają się do nasady włosa.

Do zakażenia wszawicą dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu ze skórą owłosioną głowy osoby zakażonej. Stąd tak wiele zachorowań wśród dzieci, które nie mają wyrobionych nawyków higienicznych. Od nich zakażają się rodzice i rodzeństwo.

Mity na temat wszawicy

Wokół wszawicy krąży wiele mitów. Zdecydowana ich większość jest bardzo krzywdząca dla chorego.

Wszawica to tylko problem estetyczny

Wszawica to też problem zdrowotny. Na skórze głowy powstają swędzące grudki, które mogą ulec wtórnemu zakażeniu bakteryjnemu.

Źródłem zakażenia mogą być zwierzęta domowe

Wesz głowowa nie bytuje we włosach zwierząt domowych. Nie trzeba więc przeglądać sierści kotów i psów w poszukiwaniu pasożytów.

Wszawica to choroba ludzi biednych

Na częstość występowania wszawicy nie wpływa ani zasobność portfela, ani poziom higieny osobistej. Pasożytami można się zarazić przez kontakt z chorym lub jego rzeczami osobistymi.

Rozpoznanie wszawicy nie wymaga wizyty u lekarza. Pasożyta łatwo dojrzeć, zwłaszcza kiedy włosy są mokre i nawilżone (np. po kąpieli). Najszybciej odnajdziemy je na potylicy i za uszami, w odległości 1 cm od skóry owłosionej głowy [2,3].

Leczenie wszawicy jest konieczne, by wyeliminować chorobę. By kuracja zakończyła się powodzeniem, muszą się jej poddać wszyscy domownicy, również niemowlęta. Potrzeba zatem preparatu, który może być stosowany w każdej grupie wiekowej oraz u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Obecnie na rynku dostępne są preparaty na wszy w postaci żelu, szamponu lub kremu. Można je kupić w aptece bez recepty. Na co zwrócić uwagę przy ich wyborze?

Podstawą jest sprawdzenie, jaką substancję czynną zawiera wybrany preparat. W Polsce stosuje się środki zawierające permetrynę, pochodne pyretryny, dimetykon i cyklometikon. Niektóre z nich mogą działać toksycznie, stąd nie można ich stosować u małych dzieci i kobiet w ciąży. Problemem jest też narastająca lekooporność, np. wiele gatunków wszy uodporniło się na permetrynę [1].

Alternatywą są preparaty zawierające oleje roślinne, które nie tylko szybko pozwalają pozbyć się wszawicy, ale też są bezpieczne dla ludzi i środowiska. Jednym z nich jest wyrób medyczny Parasidose, który działa poprzez zablokowanie układu oddechowego pasożyta. Jego główny składnik – Biococidine® (głównie kwasy tłuszczowe z oleju kokosowego), działa szybko i skutecznie po jednorazowym użyciu.

działa jajobójczo (na gnidy)

jest łatwy w zastosowaniu

prowadzi do szybkiej likwidacji pasożyta

działa jajobójczo (na gnidy)

Parasidose jest bezpieczny, nie zawiera parabenów, fenoksyetanolu, silikonu i środków owadobójczych, a do tego jest łatwy w zastosowaniu oraz niedrogi. Można go stosować u dzieci od 3. miesiąca życia oraz u kobiet w ciąży i w czasie karmienia piersią.

Do preparatu Parasidose dołączony jest metalowy grzebień, dzięki któremu łatwo usuniemy martwe pasożyty i odklejone gnidy.

By mieć pewność, że kuracja się udała, trzeba bezwzględnie przestrzegać zasad i zaleceń co do sposobu użycia preparatu. Parasidose nakłada się na suche włosy jak najbliżej skóry głowy i dokładnie rozprowadza na całej długości włosów, następnie nakłada się czepek ochronny. Po 15 minutach ściąga się go i dokładnie czesze włosy (po każdym przeczesaniu włosów grzebień należy wytrzeć chusteczką oraz należy go opłukać wodą). Ostatnim krokiem jest dokładne umycie włosów szamponem używanym na co dzień.

Po zastosowaniu Parasidose kuracji nie trzeba powtarzać, należy ją jednak połączyć z bardzo dokładnym sprzątaniem mieszkania. Trzeba usunąć kurz, odkurzyć dywany, wymienić pościel i wyprać ją w co najmniej 60°C. Należy też zdezynfekować nakrycia głowy i akcesoria do włosów. Rzeczy, których nie można wyprać, można odłożyć na 2 tygodnie do plastikowej torby [1].

Higieniczny reżim a wszawica

W leczeniu wszawicy podstawą jest zastosowanie odpowiedniego preparatu, jednak równie ważna jest dezynfekcja rzeczy osobistych osoby zakażonej i jej rodziny.

Pranie w wysokich temperaturach

Należy zmienić pościel i ręczniki wszystkich domowników i wyprać je w co najmniej 60°C (temp. 53.5°C zabija wszy i ich jaja), następnie wyprasować (szczególną uwagę zwracając na szwy).

Skuteczne sprzątanie

Z mebli należy usunąć kurz, a dywany dokładnie odkurzyć. Rzeczy, których nie można wyprać, można zamknąć szczelnie na dwa tygodnie w foliowym worku, następnie dobrze wyczyścić.

Wszawicę leczy się dopiero wtedy, gdy we włosach znajdziemy gnidy i dorosłe osobniki pasożyta. Nie należy stosować preparatów na wszy profilaktycznie.

Podstawą zapobiegania wszawicy jest edukacja dzieci i dorosłych. Najmłodszych należy uczyć zasad higieny związanych z korzystaniem z rzeczy osobistych (grzebieni, szczotek do włosów, ręczników). Wspomnijmy też o tym, by nie pożyczać nakryć głowy.

Niezwykle ważna jest również kontrola i sprawdzanie skóry głowy. W przypadku dzieci uczęszczających do przedszkoli i pierwszych klas szkoły podstawowej, przegląd włosów warto robić raz na dwa tygodnie. Zaleca się, by dziewczynki miały upięte włosy.

Bibliografia:

1. Frankowski B. L., Wszawica skóry owłosionej głowy – raport kliniczny, Dermatologia po Dyplomie, 2011;2 (2): 46-59.

2. Gręda A., Kisiel K., Ruszkowska L.: Wszawica. Pediatria po Dyplomie, 2014; 18 (4): 49–53.

3. Kaszuba A., Adamski Z.: Leksykon dermatologiczny. Lublin, Wyd. Czelej, 2011; t. II: 800–801.